Κεράτιος Κόλπος - ΧΑΣΚΟΙ

Σήμερα θα σας πω για το Χάσκοϊ από τα μάτια του Μουσταφά.

Δεν σε γνωρίζουν Χάσκοϊ ... Παρόλο που οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης έχουν ακούσει το όνομα τώρα, δεν ξέρουν πού είναι και τι ήταν. Άλλωστε, τώρα μεταφέρετε μόνο «αντικείμενα» από την παλιά σου ομορφιά. Το σώμα σου είναι καλυμμένο με σπυράκια της πόλης. Κάθε πλευρά από μπετόν και κτήρια, περιτριγυρισμένη από παράνομα κτίρια που εμποδίζουν τους δρόμους και το φως του ήλιου. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει χώρος, προστίθενται νέοι όροφοι στα παλιά κτίρια. Ο καρκίνος εξαπλώνεται στα κύτταρα σου.

Υπάρχουν τόσο λίγοι πόροι για εσένα. Μόνο αυτό που άκουσα από τους ηλικιωμένους και την τρίτη γενιά του Χάσκοϊ και αυτό που είδα με τα μάτια μου, μου επιτρέπει να σας πω για τις υγιείς μέρες σου. Για παράδειγμα, όπως ξέρω, οι ηλικιωμένοι αποτελούσαν όχι μόνο τους Τούρκους, καθώς και τους Αρμένιους (δεν ήταν Γρηγοριανοί), καθώς και τις ελληνικές, εβραϊκές και ορθόδοξες αιρέσεις. Μετά την ίδρυση του Ισραήλ, οι τελευταίοι Εβραίοι έφυγαν. Ο Γιόνας έφυγε για παράδειγμα. Η Γιόνα ήταν ένας μεγάλος άντρας και τα παιδιά φοβόντουσαν. Ο Φώτης στο Dere πήγε επίσης στην Ελλάδα μετά τις εκδηλώσεις της 6ης Σεπτεμβρίου 1955; Μόνο ο Γιώργος δεν έφυγε από τους Έλληνες αλλά έδωσαν επίσης τη γη τους σε αντάλλαγμα για το πάτωμα και νομίζω ότι πήγαν στο Kurtuluş (Τατάβλα)

Τα κόκκινα τζαμιά του Μιναρέ, του Hatzi Saban και του Kuskonmaz είναι ακόμα ζωντανά με την κοινότητα τους. Ωστόσο, η Ελληνική εκκλησία Αγία Παρασκευή των Ελλήνων βρίσκεται πίσω από τα πολύ ερημικά ψηλά τείχη. Ακόμα κι αν είναι υποψήφιος για να κατεδαφιστεί , ένας πλούσιος εφοπλιστής που μετανάστευσε από το Χάσκοϊ στην Ελλάδα, δώρισε χρήματα , για την επισκευή και διασφάλισε να συνεχίζει την ύπαρξή του με έναν ανανεωμένο και δυνατότερο τρόπο. Δόξα τω Θεώ για την εκκλησία, γιατί η Συναγωγή Εβραίων έχει ήδη εξαφανιστεί. Όταν είπα ότι εξαφανίστηκε, πρώτα μετατράπηκε σε χυτήριο και τα τείχη του έπρεπε να υπομείνουν τον βρώμικο καπνό από σίδηρο που λιώνει για χρόνια, και στη συνέχεια αναφέρεται ως "παλιό χυτήριο" με τα χυτήρια να μετακίνησαν έξω από την πόλη. Και ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό να γράψω για το «Αγίασμα», το οποίο ήταν ένα μέρος για ψυχαγωγία ... Ένα περιοδικό μιλούσε για τον Αγίασμα ... αλλά είχε ήδη διαμαρτυρηθεί ότι το μέρος του είχε ξεχαστεί και κανείς δεν το θυμόταν. Ωστόσο, δεν ξέρουν ότι ξέρω τη θέση του εγώ ... Φαινόταν να ρωτούν στους λάθος ανθρώπους. Ίσως δεν ξέρουν καν τι σημαίνει η Άγιασμα, ρωτούν ... αλλά έχουν δίκιο. Ποιος παρέμεινε από τους παλιούς κατοίκους Χάσκοϊ !!! ... η χειρότερο από αυτό, "Έφυγε το παλιό Χάσκοϊ" είναι πιο ακριβές και πιο οδυνηρό παράπονο. Το πλοίο , το οποίο ήρθε από το Eminönü και πέρασε από το Kasımpaşa, Fener και Balat, σταμάτησε στην προβλήτα Hasköy και συνέχισε το ταξίδι του στο Eyüp. Οι επιβάτες που κατέβαιναν στο Hasköy πέρασαν πρώτα το σιντριβάνι και περπατούσαν κατά μήκος της οδού İskele μέχρι τον κεντρικό δρόμο. Αφού περάσετε τον κεντρικό δρόμο, θα φτάσετε πρώτα στην εκκλησία και μετά στο Κόκκινο Τζαμί του Μιναρέ μετά από μια πλαγιά 20 σκαλοπατιών.

Στον περίπατο που ξεκινήσατε μετά την αποβίβαση από το πλοίο, περνούσατε τα καφενεία και από τις δύο πλευρές, περάσατε το φαρμακείο Aksüt με μια ξύλινη οθόνη στα αριστερά και φτάσατε στο φαρμακείο Yonca στα δεξιά, όπου η κόρη του ίδιου φαρμακοποιού το άνοιξε ως ανταγωνιστής. Εν τω μεταξύ, περάσατε το Εφηβικό Ημισεληνοειδές, το φούρνο ψωμιού και τελειώσατε τον δρόμο με το κρεοπωλείο του Μουσταφά και το μανάβικο του Βασίλη. Η οδός Iskele είναι τώρα μόνο ένα μέρος του πάρκου μετά την εκστρατεία κατεδάφισης του δήμου. Εάν λένε ότι υπήρχε δρόμος στο παρελθόν, πρέπει να ωθήσετε τη φαντασία σας πολύ, θα αναβιώσετε έναν δρόμο. Ο δρόμος, που είναι μέρος της προσωπικότητας του Hasköy, όχι μόνο έχασε την ύπαρξή του, αλλά και άφησε το Hasköy ως ορφανό ... Ο δρόμος Iskele έχασε την προηγούμενη λειτουργία του μετά τη μεταφορά της παλιάς γέφυρας Eminönü μεταξύ Hasköy και Ayvansaray. Τώρα σε ένα σωρό από ξύλο που έχει μείνει να πεθάνει, ξαπλώνει το κεφάλι του στο πλάι του, κλαίγοντας για τη μοίρα του. Η γέφυρα δεν είναι ούτε ευημερούσα. Μετέφερε πάλι την κίνηση, αλλά μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι εμπόδισε την κίνηση του νερού, οι πάκτωνες τραβήχτηκαν στην άκρη και περιμένουν με ανυπομονησία την απόφαση για το τι θα συμβεί στη συνέχεια. Υποθέτω ότι ο Hasköy και ο PierLotti προσεύχονται για να φύγει αυτή η γέφυρα. Αφού τα ιδιωτικά ναυπηγεία εξαφανίστηκαν από την ακτή, το Hasköy έγινε πάρκο κατά μήκος της θάλασσας. Η Rahmi Koç αγόρασε το Company-i Hayriye Shipyard και το Lengarhane. Είναι πλέον ένα μουσείο, το Μουσείο Τεχνολογίας και ένα μέρος που διαθέτει ένα ακριβό εστιατόριο στο οποίο δεν μπορεί να πάει ντόπιοι Hasköylu. Εν τω μεταξύ, έρχονται ξένοι και το Χάσκοι τους καλωσορίζει αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό από ποτέ. Ωστόσο, αυτό το μουσείο φέρνει μια νέα κίνηση και σημασία στην παλιά συνοικία και συμβάλλει θετικά. Υπάρχει ένα μεγάλο λάθος στη διεύθυνση του μουσείου. Αν και ιδρύθηκε σε ένα κομμάτι στο Hasköy, θα είναι τόσο ξένο για την περιοχή στην οποία ανήκει, είναι γραμμένο ότι βρίσκεται στο Sütlüce. Ίσως θα διορθώσουν αυτό το σφάλμα στο μέλλον. Αν και κοντά στο Sütlüce, που είναι το Hasköy !!! Επιπλέον, υπάρχει το Halıcıoğlu μερικές φορές ...

Προφανώς, για να γνωρίσει και να κατανοήσει τον Hasköy, για να ακούει την ιστορία του, πρέπει να τον ζητήσει από ένα Hasköylı, για παράδειγμα τον Μουσταφά... Υπάρχει πολλά να πω ακόμα ...

https://instagram.com/mustiist?igshid=1cp1dvu0kp6qm

https://www.facebook.com/mustafailias.cavousoglou.3