Πλατεία Γαλατά, την οποία μου αρέσει να ονομάζω Kuledibi

Υπάρχει ένα πλήθος στην Πλατεία Γαλατά, την οποία μου αρέσει να ονομάζω Kuledibi. Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Mehmet Nuri Ersoy, δημοσιογράφοι, ένα περίεργο πλήθος… Επιλέγω λέξεις όπως πολιτισμός, τέχνη, απαλλοτρίωση, αποκατάσταση. "Θα συνδυάσουμε την ιστορία, τον πολιτισμό και την τέχνη." Μιλάμε για ένα έργο που ονομάζεται Beyoğlu Culture Road.

Αργότερα το διάβασα στις εφημερίδες. Έχει σχεδιαστεί ένα έργο στο οποίο ο Πύργος του Γαλατά και η γύρω πλατεία θα ξεχωρίζουν με τον πολιτισμό και την τέχνη και ο πύργος θα μετατραπεί σε μουσείο. Στην αρχή νόμιζα ότι ακούγεται καλό. Αργότερα, θυμήθηκα τις αστυνομικές παρεμβάσεις το 2012, όταν η πλατεία έχασε εν μέρει τη δημόσια σφαίρα της λόγω του θορύβου και των διαταραχών που προκαλούν οι άνθρωποι που πίνουν στην πλατεία. Έγιναν διάφορα σχέδια για το μέλλον της Πλατείας Γαλατά τότε. Τι πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε από αυτήν την «εκ νέου απαλλοτρίωση»; Για να βρούμε μια λογική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να εξετάσουμε τόσο το Beyoğlu Cultural Road Project όσο και τα βήματα που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής.

Ποιο είναι το πεδίο εφαρμογής του έργου; Το Galataport, η πρώτη στάση στον πολιτιστικό δρόμο, είναι το νέο AKM στο τέλος του δρόμου. Ο στόχος είναι να "επιστρέψουμε στις παλιές του ημέρες" την πρώτη πλατεία της Κωνσταντινούπολης, η οποία μεταφέρει τον Πύργο του Γαλατά στο κέντρο της. Ο δρόμος συνδέει τους επισκέπτες που θα κάνουν ένα ταξίδι από το Πέρα από το Καρακόι προς το Γαλάτα στο İstiklâl Caddesi από εκεί και ο πύργος τοποθετείται ως οδηγός σε αυτό το ταξίδι. Ο υφιστάμενος κήπος τσαγιού κατεδαφίζεται και τετράγωνη διάταξη. Στην πραγματικότητα, τα ιδρύματα που συνδέονται με το υπουργείο, ειδικά τα τμήματα καλών τεχνών, όπερας, μπαλέτου και θεάτρου, σχεδιάζουν να διοργανώσουν πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στην πλατεία όλο το χρόνο. Με την απλοποίηση και τη διεύρυνση της πλατείας, θα γίνουν ρυθμίσεις στο δρόμο όπου βρίσκεται το ιστορικό διαμέρισμα Doğan, θα δημιουργηθεί έξοδος από την περιοχή όπου βρισκόταν το γραφείο γάμου Beyoğlu και θα επιτευχθεί το νέο πολιτιστικό κέντρο.

Τι έχει γίνει μέχρι τώρα; Ένα από τα πρώτα βήματα που έγιναν για τον Πύργο του Γαλατά και το Kuledibi ήταν η εργασία στο εστιατόριο που έλαβε μεγάλη αντίδραση. Το θέμα ήταν στην ημερήσια διάταξη της πόλης με τη διάδοση ενός βίντεο στο οποίο τα τείχη του πύργου ήταν θρυμματισμένα στα κοινωνικά μέσα. Παρόλο που τα παράπονα της IMM λήφθηκαν αργά, αποδείχθηκε από την IMM ότι η διαδικασία που εμφανίζεται στο βίντεο δεν συμπεριλήφθηκε σε εγκεκριμένο έργο αποκατάστασης και το έργο εγκρίθηκε μετά τα γεγονότα που διαδόθηκαν στα κοινωνικά μέσα 16 ημέρες αργότερα. Μετά από αυτό το περιστατικό που συνέβη στον πύργο, ο οποίος αφαιρέθηκε από την IMM και μεταφέρθηκε στη Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων, είχαν ήδη αρχίσει να ανακύπτουν ερωτήματα σχετικά με την «αποκατάσταση» των Narmanlı Han, Emek Movie Theater και AKM. Η αναπαλαιωμένη έκδοση του Πύργου Γαλατά θα χάσει την ψυχή της όπως ο Νάρμανλι Χαν; Τι γίνεται με το μέλλον του Πύργου του Γαλατά; Ο χρόνος πέρασε και τα έργα συνέχισαν να ολοκληρώνονται και ο Πύργος του Γαλατά μετατράπηκε σε μουσείο που ξεκίνησε με την υπόσχεση να συμβαδίσει με τον ψηφιακό κόσμο. Τα σχόλια του δημοσιογράφου Hakkı Yüncü σχετικά με τη μετατροπή του πύργου σε μουσείο μας φέρνουν πιο κοντά στο σημείο που θέλω να φτάσω: "Το περίβλημα του Πύργου Γαλατά έχει μετατραπεί σε κάτι άλλο με την είσοδό του να μοιάζει με ένα πολυτελές ξενοδοχείο, εσωτερικές επιφάνειες καλυμμένες με γύψο και οροφές από γυψοσανίδες. "

Αυτή η «άλλη» έκδοση του Μουσείου Πύργου του Γαλατά με κάνει να υποψιάζομαι αυτό το έργο εκ νέου απαλλοτρίωσης. Υπάρχει ένα αιωρούμενο συναίσθημα στο Kuledibi, ένα συναίσθημα που προέρχεται από την αποσυντεθειμένη ιστορία, την ευγενή γειτονιά. Ίσως υπάρχει πάντα αλλαγή, θα συνεχίσει να υπάρχει. Δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για οποιαδήποτε άλλη πόλη. Η πόλη ζει, τρέχει, μεταμορφώνεται… Αλλά είμαι ένας από αυτούς που πιστεύουν ότι αυτός ο μετασχηματισμός θα πρέπει να συμβαίνει σύμφωνα με την ώρα και τον δικό του ρυθμό. Είναι μια μεταμόρφωση που η Γαλάτα δεν χάνει τη μοναδική της ταυτότητα, όπου ο καθένας μπορεί να συλλέξει αναμνήσεις, το νέο χαιρετά το παλιό, και σέβεται αντί να είναι μια περιοχή που ωφελούνται μόνο από μερικούς ανθρώπους ... Όλες αυτές οι σκέψεις με ωθούν να ρωτήσω: Θα είναι και πάλι οι κάτοικοι της πόλης Γαλάτα και Κουλεντίμπι ;;